اینجانب ف-ع متولد شهریور سال 1353 در شهر  تهران و ساکن قم هستم.

از کودکی به دلیل مشکلات خانوادگی و فقر و مشکلات مالی و جدایی پدر و مادرم از نعمت درس خواندن و باسواد شدن محروم بودم که این بی سوادی من علت و باعث مشکلات بعد شد و زندگیم را به منجلاب کشید روزهایی که در خانه مادرم بودم اوضاع و نابسامانی  شرایط مادرم، مرا به ستوه آورده بود پدرم که اعتیاد داشت و مادرم را رها کرد و رفت سراغ همسری دیگر، برادرم نیز با رفقای نااهل نشست و برخاست کرد که سرانجام به دام اعتیاد افتاد، من روزها با غم و اندوه فراوانی که در سینه داشتم به قالی بافی مشغول بودم چقدر دوست داشتم حتی اندکی سواد داشتم تا مطالعه می کردم اما افسوس ...

روزها گذشت تا به سن 18 سالگی رسیدم خواستگار آمد بدون اینکه شناختی داشته باشم و یا تحقیقی انجام بدهم چون می خواستم از آن زندگی نجات یابم و به سوی خوشبختی قدم بگذارم ازدواج کردم و بدون هیچ مراسمی راهی خانه شوهر شدم یکی دو سال اول زندگیم خوب بود اما فاجعه زمانی رخ داد که همسرم به دام اعتیاد افتاد مثل اینکه خوشی از من گریزان بود هر روز دعوا و مشاجره زندگیمان را تلخ کرده بود دلم می خواست طلاق بگیرم اما بعد از طلاق کجا را داشتم که بروم؟!نا مادری ام گفت چرا با دعواهای بی خود همسرت را از زندگی فراری می دهی بگذار در خانه ی خودت بماند و مصرف کند بهتر است تا آواره ی خانه مردم شود، من نادان هم قبول کردم مدت کوتاهی همسرم به طور آزاد مصرف می کرد اما باز هم طاقت نیاوردم دلم نمی خواست زندگی فرزندانم به تباهی کشیده شود خودم را آینده ی فرزندانم می دیدم.

 دوباره مشاجره ها شروع شد من بودم و دو بچه و زندگی بی هدف و همسری که هر روز بدتر می شد. نامادری ام گفت مردها تعصبی هستند بگو اگر مصرف کنی من هم مصرف می کنم غافل از اینکه نقطه شروع تمام بدبختی هایم از اینجا شروع می شود قبول کردم به همسرم پیشنهاد دادم از خدا خواسته قبول کرد دو سال تریاک مصرف کردیم محل کار همسرم متوجه اعتیاد او شد و اخطار دادند همسرم شیره را پیشنهاد کرد دو سال هم شیره مصرف کردیم بعد از آن دو سال کراک و بعد دو سال شیشه مصرف کردیم تمام زندگیمان در یک اتاق بود که تمام لوازم مصرفمان آنجا مهیا بود شیشه تعادلمان را گرفته بود همسرم به خاطر همین بی تعادلی تصادف کرد و یک ماهی در کما به سر برد و همین تصادف باعث ترک همسرم شد موضوع را با معلم قرآنم در میان گذاشتم ایشان مرا به مرکز ترک اعتیاد معرفی کرد و بعد از هفت ماه پاک شدم بعد از گذشت 13 ماه دوباره زمزمه هایی در گوشم بود که مواد را مصرف کنم در ماه مرداد سال 1392 برای ثبت نام دخترم به مدرسه رفته بودم که در آنجا با مربی سواد آموزی آشنا شدم ایشان پیشنهاد کلاس دادند ابتدا قبول نکردم حوصله ای برای درس خواندن با این وضع را نداشتم اما مربی سوادآموزی با من صحبت کرد و توجیهم کرد روز اولی که به کلاس آمدم به خانم مربی گفتم دیگر نمی آیم علتش را پرسید. نمی دانم چطور شد ماجرا را باز گو کردم ایشان با من صحبت هایی کردکه اگر کلاس بیایی برایت بهتر است و کمتر به این مسائل فکر خواهی کرد قبول کردم و شروع به درس خواندن کردم و الان مقطع دوره انتقال را می خوانم و امیدوارم تحصیلاتم را ادامه دهم تا وارد حوزه علمیه شوم.شاید باورتان نشود تمام خوشی زندگی من سه ساعتی است که هر روز برای حضور در کلاس سوادآموزی به مدرسه می روم نه تنها درس می خوانمبلکه خانم مربی به ما شیوه ی زندگی بهتر را می آموزد و درپایان از مشاورم و مشوقم مربی سواد آموزی که در نجات و کمک به من تلاش کردند تشکر می کنم.

خاطره سوادآموز

تهیه و تدوین معاونت سوادآموزی استان قم