یکى از همکاران آموزشیار ما در نهضت سواد آموزى که به روستایى رفته بود هر چه تلاش کرد تا جایى براى کلاس پیدا کند نشد، بالاخره زیراندازى در طویله‌اى انداخت و به هر قیمتى بود کلاس را تشکیل داد.

وقتى این ماجرا را شنیدم به یاد این حدیث افتادم که اگر انسان با یک باسواد در طویله بنشیند، بهتر از آن است که با بیسواد بر فرش قیمتى بنشیند.